Eindelijk konden we op stap.
We deden flink ons best om 2 aan 2 te stappen.
En dan kwamen we bij het kippenhok.
We zorgden ervoor dat iedereen
naar de kippen kon kijken.
En ja... daar waren ze dan....
Eerst kropen ze weg in een hoekje,
maar toen er graantjes werden gegooid,
kwamen ze dichterbij.
En dat het flinke kippen zijn,
dat zagen we aan de eitjes in het nest.
Brutus, de haan, is de liefste en braafste haan van heel Wijgmaal.
Dus mocht hij uit het hok, terwijl wij een kring rond hem maakten.
Zo konden we hem heel goed zien.
Hij voelde zich echt wel trots met al die oogjes op hem gericht.
En wie durfde mocht hem zelfs komen aaien....
we voelden toen hoe zacht hij is.
En al is Brutus supergroot en wij nog een beetje klein,
toch zijn wij er niet bang van.
Mag hij niet mee naar ons klasje ?
Alé juf.... hij is zo lief.....
Neen, Brutus kon echt niet mee...
Maar kuikentjes, dat kon natuurlijk wel...
Zo kregen we 2 kleine vriendjes erbij.
En heel voorzichtig mochten de kleuters voelen hoe zacht ze wel zijn.
Ze gingen onder hun tweetjes de klas verkennen.
De kleuters die konden verder genieten .
En natuurlijk werd er ook "gewerkt"...
We bestempelden een ei en kleefden een kuiken.
Grapje !!!!
